SKN Move It!

Natryski ruchome (bicze, polewania biczowe, ruchome natryski biczowe)      Stosowana jest tu woda, której ciśnienie wynosi tu około 100-300 kPa. Działa ona silnie mechanicznie jak i termicznie. Są formą masażu wodnego. Ze względu na temperaturę wody dzielimy bicze na zimne, gorące i zmiennocieplne. Ze względu na stopień rozdrobnienia strumienia i ciśnienia wody wychodzącej z dyszy wyróżniamy: natryski deszczowe, nitkowate, wachlarzowate. Najsłabiej działają natryski deszczowe, wachlarzowate. Bicze kolczyste lub nitkowate działają przez wyrzut wody pod dużym ciśnieniem przez dyszę z małym otworem wylotowym. Mogą wywołać ból, zaczerwienienie skóry, miejscowy odczyn zapalny lub pęcherze.      Natrysk nitkowaty stosuje się w nerwobólach, w przewlekłych chorobach reumatycznych. Natryski ruchome stosuje się głównie miejscowo na poszczególne stawy, kończyny, klatkę piersiową, brzuch, grzbiet itp.      Pobudzają przemianę materii, działają odruchowo na narządy wewnętrzne. Aparatura: katedra na

     Podstawą prawidłowego funkcjonowania układu nerwowo-mięśniowego jest jego prawidłowa pobudliwość. Niestety w przebiegu niektórych stanów chorobowych zostaje ona zaburzona, a praca mięśni jest nieefektywna, aby wykonać dany ruch. Jeżeli są przesłanki, wskazujące na to, iż układ ruchu nie jest w odpowiedni sposób pobudzany, należy przeprowadzić elektrodiagnostykę. Bierzemy w niej pod uwagę zarówno mięśnie jak i nerwy. Metody elektrodiagnostyki Metody jakościowe      Jeśli chcemy zbadać pobudliwość układu nerwowo- mięśniowego musi zadziałać prąd elektryczny, a w tym celu można użyć jego kilku rodzajów: Prąd stały      W trakcie przepływu prądu  stałego mięsień nie będzie się kurczył. Ten stan opisywany jest przez prawo Du Bois Reymonda . Ale w takiej sytuacji nie bez znaczenia jest dobór elektrody czynnej, ponieważ: Najsilniejszy skurcz podczas zamykania obwodu uzyskuje się, gdy elektrodą czynną jest katoda a elektrodą bierną jest anoda KZS > AZS *KZS (katoda, zamknięcie skurcz)

     Elektrostymulacja jest to jeden z zabiegów elektrolecznictwa, który wykorzystuje prąd impulsowy, mający na celu wywołanie skurczu mięśnia. Może być to wywołane przez stymulację włókien nerwowych (metoda pośrednia) oraz stymulację włókien mięśniowych (metoda bezpośrednia). Wyróżnia się dwa rodzaje elektrostymulacji: W tabeli wyżej zostało przytoczone pojęcia punktu motorycznego, który można podzielić na: punkt motoryczny mięśnia nazywany również bezpośrednim, jest to miejsce na skórze, pod którym nerw wnika do mięśnia,   punkt motoryczny nerwu nazywany również pośrednim, jest to miejsce na skórze, pod którym nerw zaopatrujący dany mięsień przebiega najpłycej. Szczególnie ważnym zjawiskiem podczas elektrostymulacji jest zdolność mięśni do akomodacji , co oznacza, że przyzwyczajają się one do wolno narastającego natężenia. Ma to ścisły związek z doborem kształtu impulsu w trakcie elektrostymulacji w zależności od schorzenia: trójkątne impulsy- charakteryzują się powolnie narastając

     Diatermia krótkofalowa polega na przegrzaniu tkanek pod wpływem pola elektrycznego lub pola magnetycznego wielkiej częstotliwości. Wyróżnia się dwie metody diatermii krótkofalowej: metodę kondensatorową,   metodę indukcyjną. METODA KONDENSATOROWA      Metoda ta polega na umieszczeniu obiektu podgrzewanego między dwoma okładkami kondensatora. Okładki kondensatora stanowią dwie elektrody, które za pomocą specjalnych kabli są połączone z aparatem. Do zabiegów stosuje się elektrody kondensatorowe sztywne, miękkie oraz specjalnego kształtu. Można także zastosować metodę kombinowaną, oznacza to, że do zabiegu stosuje się jedną elektrodę sztywna a druga miękką. Elektroda sztywna uważana jest za elektrodę czynną. Rozkład sił pola elektromagnetycznego.      Pole elektromagnetyczne powstające podczas przepływu prądu wielkiej częstotliwości między okładkami kondensatora można przedstawić w postaci linii sił. Układ linii sił pola jest równoznaczny z gęstością prądu. Równomierne rozłożenie li