Fizjoterapia jest wszędzie! - Pediatria i neurologia dziecięca
Pediatria jako dziedzina nauk medycznych.
Pediatria pełni bardzo ważną rolę, ze względu na zakres podejmowanych pod jej kątem działań ukierunkowanych na diagnozę oraz leczenie najmłodszych pacjentów. Dzieci diametralnie różnią się budową anatomiczną oraz fizjologią od dorosłych, dlatego specjalista z dziedziny pediatrii musi odznaczać się wszechstronną wiedzą z zakresu wielu dziedzin medycyny. Za ojca tej dziedziny uważa się doktora medycyny, Abrahama Jacobiego.[1]
Czym zajmuje się fizjoterapeuta w pediatrii?
Fizjoterapeuta dziecięcy zajmuje się nie tylko rehabilitacją dzieci z różnymi schorzeniami, dysfunkcjami (płaskostopie, kręcz szyi, dysplazji stawu biodrowego, skoliozy, koślawość lub szpotawość kolan, stopa końsko-szpotawa itd.) lub po wypadkach ale również wspiera rozwój ruchowy dzieci na wszystkich etapach rozwoju. Sprawdza, czy ten rozwój jest zaburzony i w jakim zakresie, a następnie proponuje odpowiedni rodzaj terapii i kontroluje jej postępy.[1][2]
Pomoc fizjoterapeuty jest niezbędna jako terapia wspomagająca zaraz obok leczenia farmakologicznego w wielu chorobach np. w mukowiscydozie - wykonując drenaż oskrzelowy oraz zabiegi kinezyterapeutyczne czy w rdzeniowym zaniku mięśni (SMA), o którym słyszy się coraz więcej.[5]
Szczególnie ważnym aspektem w pracy fizjoterapeuty jest praca z małymi pacjentami neurologicznymi. Noworodki, niemowlęta oraz młodsze dzieci cały czas wykształcają swój układ nerwowy i udoskonalają go.[4]
Jakimi chorobami konkretnie może zająć się terapeuta?
-mózgowym porażeniem dziecięcym,
-przepukliną oponowo-rdzeniową
-okołoporodowym uszkodzeniem splotu ramiennego,
-postępującymi chorobami nerwowo-mięśniowymi.
Ponadto, podobnie jak w przypadku osób dorosłych, rehabilitacji częstowymagają dzieci i młodzież z chorobami przewlekłymi, chorobami nowotworowymi, w stanach pourazowych lub po leczeniu operacyjnym.
Do fizjoterapeuty mogą się też zgłosić rodzice, którzy chcieliby dowiedzieć się, jak prawidłowo trzymać, nosić i pielęgnować malucha. Tego typu konsultacje fizjoterapeutyczne dla rodziców stają się coraz popularniejsze, w myśl zasady, że najważniejsze to nie szkodzić.
Warto wspomnieć, że fizjoterapeuta to specjalista, który towarzyszy dziecku już od pierwszych dni życia w opiece neurorozwojowej zarówno u zdrowych niemowląt oraz tzw. dzieci zwiększonego ryzyka wykonując np. kinezyterapię oddechową wcześniaków, dobierając odpowiednie ułożenie w zależności od powstałych przykurczów kończyn i, co najważniejsze, poprzez edukację rodziców ucząc ich masażu, będącym stymulującym dotykiem, który jest istotnym czynnikiem w kontakcie dziecka z opiekunem.[1][2]
W jakich kursach warto wziąć udział, aby profesjonalnie pracować z dziećmi?
Metoda NDT- Bobath
Przeznaczona jest do leczenia usprawniającego dzieci i niemowląt z zaburzeniami psychoruchowymi. Poprzez odpowiednią stymulację ma ona pomóc dziecku we wszechstronnym rozwoju tak, aby mogło uzyskać niezależność w życiu i maksymalnie wykorzystać swe możliwości. Celem usprawniania jest zawsze przygotowanie dziecka do uczestniczenia w normalnym życiu rodzinnym i społecznym.[6][7]
Metoda Vojty
Metoda zakładająca, że nawet najmniejsze uszkodzenia układu nerwowego mogą prowadzić do zaburzeń napięcia mięśniowego, a to z kolei skutkuje utrwalaniem się nieprawidłowych wzorców ruchowych.
Na podstawie własnych długoletnich doświadczeń Václav Vojta opracował metodę, polegającą na stymulacji ośrodkowego układu nerwowego, która wspomaga rozwój prawidłowych procesów ruchowych i zapobiega zaburzeniom rozwoju motorycznego.[3]
Funkcjonalna Indywidualna Terapia Skolioz (FITS)
Metoda stworzona dla potrzeb leczenia dzieci ze skoliozą, wadami postawy oraz chorobą Scheuermanna. Autorzy bazowali na wielu metodach fizjoterapeutycznych, z których wybrali te techniki, które uznali za przydatne do terapii skolioz oraz stworzyli własne na bazie wieloletnich doświadczeń i obserwacji pacjentów.[7]
Diagnostyka Metodą Prechtla
Jest metodą nieinwazyjną, polegającą się na obserwacji noworodka czy niemowlaka. Diagnostyka metodą Prechtla posługuje się pojęciem specyficznych wzorców motoryki spontanicznej.
Diagnostyka metodą Prechtla pozwala odpowiednio wcześnie stwierdzić lekkie odchylenia od prawidłowych wzorców ruchowych, które mogą prowadzić później do deficytów motorycznych i problemów w wieku szkolnym. Dzięki wczesnemu rozpoznaniu dziecko można poddać odpowiedniej terapii w okresie, gdy jest ona najskuteczniejsza ze względu na ogromną plastyczność dziecięcego centralnego układu nerwowego.[7]
Integracja sensoryczna
Jest to proces, w którym następuje organizacja dostarczanych do naszego organizmu wrażeń, tak by mogły być wykorzystane w celowym, zakończonym sukcesem działaniu.
Metoda integracji sensorycznej to system ćwiczeń, które mają nauczyć mózg właściwego reagowania na bodźce zewnętrzne. Metoda przeznaczona jest dla dzieci, które mają m.in. trudności w uczeniu się, dzieci autystycznych, z mózgowym porażeniem dziecięcym, nadpobudliwych psychoruchowo. Dziecko wykonuje ćwiczenia i zabawy ruchowe, które poprawiają jakość odbierania, przesyłania i organizowania bodźców, czyli ogólnie jakość funkcjonowania systemów sensorycznych.[7]
To już wszystko na dziś! Mamy nadzieję, do zobaczenia za dwa tygodnie :)
Bibliografia:
1 - www.medonet.pl/ciaza-i-dziecko
2 - Fizjoterapia w pediatrii, W. Kuliński , K. Zeman , 2014, PZWL,
3 - www.vojta.com/pl
4 - Neurologia wieku rozwojowego - Barbara Steinborn, 2018 PZW
5 - Rehabilitacja w chorobach dzieci i młodzieży-Irena Białokoz-Kalinowska, Marcin Bonikowski, Dariusz Czaprowski 2014, PZWL
6 - www.fizjoterapeutom.pl/materialy/artykuly/pediatria/
7 - www.neuroteam.pl/fizjoterapia/fizjoterapia-pediatryczna/
Autorem tekstu jest Kacper Zaborski :)
Bardzo wartościowy artykuł. Polecam przeczytać nie tylko przyszłym fizjoterapeutom, lecz również przyszłym rodzicom :)
OdpowiedzUsuńDziękujemy bardzo za opinię ;) Zapraszamy również do systematycznego śledzenia pozostałych artykułów z tej serii.
Usuń